Overzicht WerkzaamhedenHet derde en laatste experiment dat ik heb geprobeerd, was om een componist en een sound designer te betrekken in de ontwikkeling van het script. Björn Hoogland (sound design) en Annelotte Coster (componiste) waren geïnteresseerd in mijn concept en wilden graag meedenken. Ik had een lied in mijn script geschreven wat meerdere keren terug kwam in het verhaal. Aan de hand van een bijna uitgewerkt treatment moesten zijn nadenken over hoe het lied een inhoudelijke toevoeging kon bieden. Door tijdsnood zijn we maar een enkele keer samengekomen om te brainstormen over het concept. We brainstormden over de toon van de muziek en ze gaven mij tips bij verschillende scènes om het geluidsgebruik te optimaliseren. Dit was zeker input waar ik iets mee kon, toch voelde het wederom alsof ik in de schoenen van een regisseur was getreden. Ik deed niets anders dan een regisseur die om advies zou vragen aan het einde van de conceptontwikkeling. Later heb ik beide afzonderlijk geïnterviewd en gevraagd of zij überhaupt behoefte hadden om inhoudelijk mee te bepalen tijdens de ontwikkeling van een script. Het bleek dat zij die behoefte eigenlijk niet hadden en dat ik mijn visie meer aan het opleggen was. Dit had ik niet aan zien komen, maar het is zeker waardevol geweest voor mijn onderzoek. Als ik in de toekomst samenwerkingsverbanden aan wil gaan met verschillende vakdisciplines, moet ik op zoek gaan naar mensen die uit zichzelf de behoefte hebben om concepten te ontwikkelen.
0 Reacties
Overzicht werkzaamhedenAan de hand van mijn speelfilm idee heb ik drie experimenten opgesteld. Ik heb gekeken naar manieren van samenwerken waarbij verschillende vakdisciplines betrokken worden in de ontwikkeling van mijn speelfilm idee. Ik heb nagedacht over hoe ik op alternatieve manieren het script kon ontwikkelen en doelde op een kruisbestuiving tussen verschillende vakdisciplines in de ontwikkelingsfase van een script. Daarnaast probeerde ik een plan te bedenken om tot een visueel treatment te komen.
Het eerste experiment was een samenwerking met een kunstenares, Hala Namer. We zijn een aantal keren samen gaan zitten om te brainstormen over mijn concept. Ik heb haar mondeling, kort uitgelegd wat mij idee was en ik vroeg haar om mee te denken over de visualisering van bepaalde locaties. De informatie die ik haar gaf was miniem waardoor Hala vrij kon nadenken en haar creativiteit op de vrije loop kon laten gaan. Dit werkte goed. Hala kwam met moodboards, ideeën over de karakters dachten en ze maakte een kijkdoos waarin ze experimenteerde met licht. Het grappige was dat ik Hala kon inspireren voor haar eigen kunstwerken. Ze maakte foto’s van haar bevindingen van de kijkdoos en gebruikte het voor haar eigen werk. De ideeën die Hala had en de moodboard die ze maakte, kon ik gebruiken in het script. Het hielp erg mee dat Hala niet uit de filmwereld komt. Ze dacht niet in de rol van een vakdiscipline en dacht ook niet aan hoe haar werk geïntegreerd moest worden in het verhaal. Wat ik van de samenwerking leerde, is dat het belangrijk is dat je een persoon hebt die affiniteit heeft met het verhaal en dat je die persoon vrij laat nadenken. Het hoeft niet uit te maken wat voor beroep een persoon doet, iemand moet alleen geïnspireerd worden door het verhaal en dan gaat iemand automatisch inhoudelijk meedenken. Overzicht WerkzaamhedenHet tweede experiment ging ik aan met fotograaf en documentaire maker, Martijn de Vos. Ik wilde proberen om samen met hem een visueel treatment te maken. Het idee was om een fotoserie te maken aan de hand van de emotionele ontwikkeling van mijn karakters. We zijn een aantal keren samengekomen om te brainstormen over de aanpak van het idee. Ik heb hem toen een pakket aan informatie gegeven met de verhaallijn, karakteromschrijvingen en de ontwikkeling van emotionele stadia van mijn karakters. Het was aan Martijn de taak om vrij na te denken in hoe hij de foto’s ging linken aan de emotionele stadia en wat zijn aanpak zou zijn. Dit bleek moeilijk te zijn. Ik had vanaf het begin te veel informatie vrij gegeven waardoor Martijn te veel beïnvloed werd in zijn denkproces. Hij probeerde alle informatie met elkaar te linken en stelde zich in dienst van het script. Dit zorgde ervoor dat we niet meer gelijkwaardig waren en dat hij probeerde te voldoen aan mijn wil. Dat was absoluut niet de bedoeling van het experiment. Ik had gehoopt dat we elkaar konden inspireren en dat zijn bevindingen inhoudelijk mee konden bepalen in het script. Wat er gebeurde is dat ik steeds meer de positie van een regisseur moest aannemen omdat Martijn zoekende was naar wat hij moest doen. Het zou ook nog kunnen dat mijn verhaal te ingewikkeld was voor dit experiment en misschien zou het handiger zijn geweest, moest er nog geen verhaal liggen. Ik zou het experiment daarom graag nog een keer overdoen om te kijken hoe het werkt wanneer je minder informatie weg geeft in het begin of als je eerst samen het concept bedenkt. Ik weet nu in ieder geval hoe ik het proberen maken van een visueel script niet moet aanpakken en wellicht probeer ik het de volgende keer met iemand die niets met film te maken heeft.
De vraag of er alternatieve scripts te ontdekken zijn, is bij deze half beantwoord. Het is denk ik zeker mogelijk om bijvoorbeeld een visueel treatment te realiseren, maar nu is het nog uitzoeken naar de aanpak om tot zo’n visueel treatment te komen. Interview met BjornBjorn is de Sound Designer die met mij mee dacht tijdens het ontwikkelen van mijn script. Ook hem interviewde ik. Hier is de link naar ons gesprek.
Interview MartijnDe afgelopen maanden heb ik een aantal keren met Martijn gezeten om te werken aan het experiment om tot een visueel treatment te komen. Het experiment is niet helemaal verlopen zoals gehoopt en het visuele treatment is nooit afgekomen. Toch was het een interessante samenleving waardoor ik veel heb geleerd. Hier is een link naar het gesprek dat ik voerde aan het einde van onze samenwerking.
Regisseur Documentaire / FotograafHet tweede experiment dat ik aanga, is het 'Fotoboek-experiment' in samenwerking met Martijn De Vos. Dit experiment is wederom om het visuele aspect in mijn speelfilm-idee gelijktijdig te ontwikkelen met het geschreven werk in het script. Het idee achter het Fotoboek is om de innerlijke wereld van mijn karakters te versterken door hun emotionele ontwikkeling te vangen in beelden/foto's. Door samen te werken met een fotograaf kan ik hopelijk dezelfde emotionele ontwikkeling van mijn karakters op een andere manier vangen en misschien is het Fotoboek een vorm van een mogelijk alternatief script. Ik sprak Martijn aan, een medestudent op de Nederlandse Film Academie. Martijn zit net zoals ik in zijn derde jaar op de Academie, hij studeert volgend jaar af als Regisseur voor Documentaire. Naast documentaires maken is Martijn erg geavanceerd in fotografie. Hij leek mij de geschikte kandidaat voor mijn volgende experiment. Ik heb al een keer samen gewerkt met Martijn voor één van zijn korte documentaires in opdracht van school. Onze samenwerking verliep soepel en we wisten onze krachten zo goed mogelijk te bundelen om tot een zo goed mogelijk eindresultaat te komen. Ik was dan ook erg enthousiast om mijn ideeën met hem te delen. Gelukkig stemde Martijn in om dit experiment aan te gaan en sindsdien zijn we samen gaan zitten om te brainstormen over de aanpak van dit experiment.
Aan de hand van het karakter, de emotionele ontwikkeling en de daarbij passende rouwfase (in bijbehorende kleur) moet een visualisatie gemaakt worden. Elk karakter ondergaat drie emotionele stadia die samen een emotionele ontwikkeling vormen binnen de rouwfase, verdieping. Het is de bedoeling dat er een foto komt voor elke staat waarin het karakter zich verkeerd. Het zal dus gaan om drie foto's per karakter, per verdieping. Dat wil zeggen dat er per karakter een reeks van vijftien foto's gemaakt zullen worden door Martijn waarin de algehele ontwikkeling van alle fases, gedurende de hele film zichtbaar wordt. In totaal zouden we dan op een fotoboek komen van dertig foto's die hetzelfde verhaal zouden moeten vertellen als het geschreven script.
Het is een grote opdracht en vergt veel tijd, moeite en inzet van Martijn. Ik ben super dankbaar dat Martijn mij wil helpen. Daarnaast is het inspirerend om samen te zitten met een documentaire maker die sowieso al op zijn eigen manier bestaande verhalen construeert en vorm geeft. Ik ben benieuwd hoe het fotoboek en het proces om tot een fotoboek te komen het concept kan versterken en of het vruchtbaar kan zijn voor mijn speelfilm. Hopelijk haalt Martijn zelf ook inspiratie uit het helpen ontwikkelen van mijn speelfilm op deze alternatieve manier. In iedere geval; Bedankt Martijn! KunstenaresHet eerste experiment dat ik aanga is het 'poppenhuis-experiment'. Het idee is om samen met een kunstenaar of Production Designer samen te werken om het visuele aspect in de film gelijktijdig te ontwikkelen met de verhaallijn. Ik ging samenzitten met een goede vriendin van mij, Hala Namer. Hala studeert aan de Gerrit Rietveld Academie, Hogeschool voor Beeldende Kunst en Vormgeving te Amsterdam. Ik vertelde haar over mijn film-idee en over mijn ideeën over concept-ontwikkelingen. Hala weet verder niets van film maken of ontwikkelingstrajecten voor fictie maar het leek haar leuk om zich aan te sluiten bij mijn project. Ik besprak samen met haar het experiment en ik vroeg haar of ze zich bezig wilde houden met de visualisatie van de locaties in de speelfilm. Vol enthousiasme gingen we samen brainstormen.
Ik ben heel blij dat ik iemand heb gevonden die samen wil werken aan mijn ideeën en mee wil werken aan dit experiment. Het is geweldig om te zien dat iemand zo enthousiast kan worden van mijn concept en er zelf geïnspireerd door raakt. Ik ben erg benieuwd of onze bijeenkomsten vruchtbaar zullen zijn voor de speelfilm en kijkt uit naar deze leuke samenwerking! Bedankt Hala!
Voor mijn speelfilm zal ik enkele experimenten uitvoeren tijdens de ontwikkelfase. Het is de bedoeling dat ik verschillende vakdisciplines betrek tijdens de ontwikkeling zodat zij invloed hebben op de inhoud van het uiteindelijke verhaal. Het doel is dat we elkaar inspireren en dat we door samen te werken tot het beste script kunnen komen. In de komende weken zal ik 3 experimenten uitvoeren: 1. PoppenhuisIk ga wekelijks samen zitten met een kunstenares, Hala Namer. Ik vertel haar telkens in grote lijnen wat het concept inhoud en hoe mijn karakters zich in grote lijnen ontwikkelen. Aan de hand van mijn beschrijvingen zal Hala een voorstelling maken van de locaties die plaatsvinden in het verhaal door moodboards (digitaal of met de hand), machetes, tekeningen, schetsen, plaatjes of foto’s verzamelen en aan mij pitchen. We doen dit in de hoop dat de visualisering van de locaties inspiratie kan bieden en inhoudelijk mee kan bepalen in het verhaal. Het is de bedoeling dat er een kruisbestuiving plaatsvindt en dat we naast elkaar het concept verder ontwikkelen. 2. Visueel BoekSamen met een fotograaf/regisseur, Martijn de Vos ga ik opzoek naar de emotionele ontwikkeling van mijn karakters in kleur en gevoel. Het is wederom het visuele aspect van de film dat ik wil onderzoeken. Het is de bedoeling dat we het gevoel, de stijl en de toon van de film kunnen vangen met foto’s, sfeerbeelden, prenten die we samenbundelen in een prentenboek. De bedoeling is dat het verhaal optimaal in beeldtaal vertelt kan worden en dat het beeld om de kijkers gemoedstoestand in speelt. 3. MuziekDe twee hoofdpersonages in mijn speelfilm ervaren een intense emotionele reis waarin ze de 5 rouwfases doorstaan. Zij zullen in elke fase een herkenbaar lied horen. Beiden horen/ ervaren het originele nummer op een andere manier. Ook in elke fase waarin ze belanden, zullen zij het herkenbare lied op een andere manier ervaren/horen. Het is de bedoeling dat er een lied ontwikkelt wordt en dat dat zelfde lied op 10 verschillende manieren kan klinken. De bedoeling is dat de componist en/of sound designer het poppenhuis en/of het prentenboek kan hanteren als inspiratiebron voor de liedjes die ontwikkelt worden. De liedjes kunnen hopelijk een toevoeging zijn aan de uiteindelijke inhoud van het verhaal en de innerlijke wereld van mijn personages versterken. Hopelijk kan ik met deze drie experimenten tot een vruchtbaar script komen. Als het script af is, kan ik gaan nadenken wat de volgende stappen kunnen zijn. Ik kan bijvoorbeeld naar productiehuizen gaan, mijn manier van aanpak uitleggen en vragen wat zij er van vinden. Ik kan advies vragen of het überhaupt een goed idee is om zo een ontwikkelfase te benutten. Ik kan vragen of het gebruikelijk is om zo een concept op deze manier te ontwikkelen en vragen of ze open staan voor deze manieren van ontwikkelen. Een ander idee is om naar bijvoorbeeld een VR-bedrijf te gaan en de plannen te pitchen. Het is de bedoeling dat ik iets heb, wat ik kan aantonen, een voorbeeld van een alternatief ontwikkelingsproces. De volgende stap is kijken hoe de filmwereld daarop reageert en of ze er voor openstaan
Het conceptIk ben derdejaars scenarist op de Nederlandse Filmacademie. In het derde jaar krijgen we de opdracht om een speelfilm uit te werken. Het is de bedoeling dat we een 90min of 120min film uitwerken gedurende 5 maanden. De film wordt verder niet gemaakt dus we kunnen het script zo gek maken als we zelf willen. We hoeven geen rekening te houden met productionele restricties. De ontwikkelfase ondergaan we normaliter in ons eentje maar ik wil mijn ontwikkel-traject linken aan mijn stage en mijn visie. Het idee is dat ik een samenwerkingstraject aanga en verschillende vakdisciplines betrek bij de conceptontwikkeling. Hopelijk vindt er een soort kruisbestuiving plaats waarbij we elkaar inspireren. Ik wil andere vakdisciplines de kans geven om inhoudelijk inspraak te hebben in het uiteindelijke scenario. InspiratieDit verhaal gaat over de Liefde. Wat is Liefde? Dit verhaal gaat over het einde van een liefdesverhaal tussen twee individuen. Wat gebeurt er als de Liefde op is? Dit verhaal gaat over het het bloemetje en het bijtje. Het bloemetje is op zoek naar de ware en wacht net zolang tot dat ene bijtje op zijn bloemetje landt. Het bijtje vliegt continue van bloem naar bloem, de nectar is zoet als ze eenmaal landt maar snel genoeg weet ze dat het weer tijd is om verder te vliegen. Speelfilm ideeElla (27) en Rodriguez (28) hebben een relatie van drie jaar. Ze werken op dezelfde afdeling van een call-center. Rodriguez werkt er als vaste leidinggevende en Ella doet het als bijbaantje. Op werk staan ze bekend als ‘the golden couple’. Ze passen goed bij elkaar, ze hebben dezelfde vrienden/collega’s. Ook op de kerstborrel is iedereen weer onder de indruk van het mooie koppeltje. Ella en Rodriguez willen een borrel inschenken maar kibbelen over welk drankje ze zouden moeten drinken. Het gekibbel leidt er toe dat Ella plotseling de relatie stop zet. Rodriguez staat perplex, hij zag dit niet aankomen. Hun geruzie wordt doorbroken door de jaarlijkse speech van de baas. Rodriguez en Ella lopen na de speech boos weg van elkaar. Beiden zoeken slechtgehumeurd hun vrienden op. Niemand weet hoe hij of zij op de situatie moet reageren. Beide groepjes collega’s gaan verder met drinken en besluiten rond te dwalen door het bedrijfspand. Ze realiseren zich dat ze nog nooit op een andere afdeling in het bedrijfspand zijn geweest en komen op allerlei locaties terecht waarvan ze van het bestaan niet afwisten. Ella en Rodriguez zijn in de war en emotioneel gebroken en beiden gaan afzonderlijk van elkaar op pad. Ze projecteren hun verwarrende gevoelens op de locaties waar ze terecht komen en proberen individueel de relatiebreuk te begrijpen en een plek te geven. Ze beleven op elke verdieping van het pand één van de rouwfases van de relatiebreuk. In deze rollercoaster aan emoties waarin ze verdwaalt raken, proberen ze de kerstborrel terug te bereiken.
De bedoeling is dat ik dit filmidee ga uitwerken tot een treatment-versie. Met deze beknopte versie ga ik andere departementen betrekken om het verhaal uit te breiden. |
Categorieën
Alles
KerstborrelIk ben bezig met de ontwikkeling van een lange speelfilm genaamd Kerstborrel. Wekelijks houd ik de ontwikkeling van mijn speelfilm bij op deze blog. Tijdens de ontwikkelfase ga ik experimenteren met behulp van andere departementen om zo tot de inhoud te komen van het script. Archieven |